Als er iets is dat hip hop-fans leuker vinden dan luisteren naar hip hop, dan is het ruzie maken over hip hop. Vooral over wat voor genre het precies is. KRS One van Boogie Down Productions heeft de beroemde uitspraak "Rap is something you do, hip-hop is something you live" (Rap is iets wat je doet, hiphop is iets wat je leeft). Hip hop en de meeste subgenres kunnen worden gedefinieerd door waar een artiest vandaan komt en wat de levensstijl is.
Het aantal subgenres is aardig gegroeid sinds late jaren 70. Daarom hebben wij een overzicht gemaakt van een aantal levendige stijlen die sinds toen zijn ontstaan.
Backpack
Backpackers waren in de jaren '90 obsessief over de hip hop muziek die steeds commerciëler en gepolijster werd. Die voor hun gevoel minder tot nadenken werd gezet en een meer mainstream publiek aantrok. De enigszins betwiste term verwijst naar een cliché van de fans die rugzakken dragen om te vullen met schoolboeken et cetera.
Rawkus was een van de favoriete labels van de backpacker. Het bracht albums van onder meer Mos Def en Company Flow uit voordat ze de ultieme zonde begingen en zichzelf aan Interscope verkochten. Zowat alles op Company Flow-alumni en het toekomstige Run The Jewels-ster El-P's Def Jux-label is ook essentieel. Net als het vroege werk van de Californische producer Madlib. Vooral zijn draai als een sociopathische gangsta Lord Quas op Quasimoto-album The Unseen.
1. Mos Def - Mathematics
Boom bap
Boom bap is een verwijzing naar een zware kick-drum "boom" gevolgd door de heldere "bap" van een snare, meestal in een gematigd tempo en zo hoog gemixt dat het bijna onmogelijk is om te luisteren zonder je hoofd te knikken. In het begin kon je nog beweren dat alle hip hop-muziek een boom bap was. Het geluid dat het beschrijft was het hart van hip hop. Van de vroegste breakbeats tot de sampling-innovaties van Marley Marl tot het oorspronkelijke gouden tijdperk van de New Yorkse rapmuziek toen DJ Premier, Large Professor en Pete Rock de koppen van de klassieke boom-bap maakten.
Gang Starr – Just To Get A Rep
Cloud rap
Een term die oorspronkelijk werd bedacht in 2010 naar aanleiding van de meer luchtig klinkende nummers van de zelfverklaarde "Based God" Lil B. Cloud rap werd snel het ideale genre voor iedereen die artiesten wil beschrijven die de voorkeur gaven aan abstracte atmosferische soundscapes. Pioniers van dit subgenre waren producer Clams Casino, Oakland duo Main Attrakionz en A$AP Rocky.
Main Attraktionz – Chuch
Conscious hip-hop
Op het breedst, kan er bij Conscious hip-hop worden verwezen naar elke rap die wordt beschouwd als die een onderwerp pakt wat speelt op dat moment. Van Melle Mel's visies van stedelijke armoede op Grandmaster Flash en The Furious Five's The Message to J Cole's over verslaving in KOD. Meestal wordt deze stijl gebruikt door rappers die zich vooral richten op het verhogen van het sociaal-politieke bewustzijn. Denk dat KRS-One zichzelf 'The Teacha' noemt of dat artiesten zoals Akala, Dead Prez, Talib Kweli en Boots Riley van The Coup bijna evenveel activist als artiest worden genoemd.
Blackstar – Definition
Crunk
Gedurende een lange tijd in de jaren '90 was het woord 'crunk' niet veel meer dan een vreemd stukje slang. Het betekent dat je opgefokt of opgewonden raakt. Het verscheen zo nu en dan op verschilledne soorten platen van onder andere Outkast's debuut Player's Ball tot Memphis en Rap-legende Tommy Wright III's Getting Crunk.
In 1997 namen Lil 'Jon & The Eastside Boyz het woord voor altijd in handen met de release van hun debuut Get Crunk Who You Wit. Vanaf dat moment betekende crunk, zware maar vaak mid-tempo proto-trap clubbeats met een dreigende toon. Waarbij iemand (vaak Lil 'Jon) schreeuwende ad-libs of slogans zingt zoals "“represent your sh*t, motherf*cker" en "bounce your ass to the beat while you touch your feet".
Lil Jon & The East Side Boyz – Get Low
Gerelateerd
Drill
Drill rap ontstond rond 2011 in Chicago en bereikte voor het eerst een wereldwijde impact met Chief Keef's doorbraaklied I Don't Like van het jaar daarop. Voor iedereen behalve de meest toegewijde fans is het vrijwel niet te onderscheiden van trap. Het is dezelfde langzame dreun, dezelfde rammelende hi-hat. Het verschil zit vooral in de nadruk en houding. De focus richt zich vooral op het vaak verwante maar aparte onderwerp van schietpartijen en bendeoorlogen.
Chief Keef – I Don’t Like ft. Lil Reese
Emo rap
Hoewel vroeg hip hop materiaal vaak macho of zelfs agressief van houding was, is het een traditie van rappers om een gevoeliger kant van hun kunst presenteren. Maar dat is niet helemaal emo rap. In 2008 heeft het enorme succes van Kanye's 808s & Heartbreak een grote culturele impact gehad. In de afgelopen jaren hebben immens populaire artiesten zoals Lil Peep, XXXTentacion, Juice WRLD en Lil Uzi Vert muzikale en lyrische elementen van emo-rockmuziek opgenomen binnen rap.
Lil Peep – Awful Things ft. Lil Tracy
Frat rap
Frat rap is zorgeloze (en vaak gedachteloze) rapmuziek die de feestlevensstijl viert die geassocieerd wordt met Amerikaanse studentenverenigingen. Misschien wel het meest opvallende is de manier waarop de pioniers en vroege succesverhalen zich er zo snel mogelijk van distantieerden. Asher Roth, wiens nummer het genre I Love College kreeg in 2009, heeft nooit echt een nieuw album gemaakt met een soortgelijke mix zoals de beer-chugging wellustige losbandigheid. Mac Miller bracht het eerste stadia van zijn carrière door met het definiëren van Frat rap en later probeerde hij dit weer uit te wissen. Anderen, van Hoodie Allen tot Sammy Adams en meer, gingen ook verder.
Huey Mack - Call Me Maybe (Remix)
Gangsta rap
Rap-muziek, gemaakt door of over gangsters. Of je nu denkt dat gangsta rap een eerlijk document is van het straatleven of een obscene glamour van moreel dubieuze levensstijlkeuzes. Alleen de verkoopcijfers geven aan dat het onbetwistbaar één van de meest bekende hiphop stijlen is.
Het eerste hiphoprecord dat expliciet de 'gang life' aanpakte was Schoolly's PSK in 1986. Maar de gangsta rap-beweging bereikte pas na twee jaar een algemene bekendheid na de morele paniek over f*ck The Police van NWA. Tegen de tijd dat NWA-architect Dr Dre zijn solodebuut The Chronic uitbracht in 1992, had de gangsta-stijl een dominantie opgebouwd die niet ophield tot Kanye's derde album Graduation outsold 50 Cent's Curtis resulteerde in een zwaar gehypte showdown in 2007.
Ondertussen hebben artiesten zoals Snoop Dogg, Tupac, Nas, Raekwon, Jay-Z, Scarface, The Notorious BIG en honderdduizenden anderen zonder enige twijfel vastgesteld, dat het moderne Amerika en ook de moderne wereld niet wordt begrepen, zonder de mentaliteit van de gangsta's te begrijpen.
Dr Dre & Snoop Dogg – Deep Cover
Grime
Een vorm van elektronische, meestal harde en uptempo beat-driven muziek. Ontstaan begin 21e eeuw vanuit de gemeentes in Oost-Londen. Vanaf toen tot op de dag van vandaag blijft de vraag of grime echt als hip hop kwalificeert. Velen zeggen dat het begin ontstond in de Britse garage en nemen dit als bewijs dat het iets heel anders is.
Toen grime opkwam, werd de term 'hip hop' geassocieerd met reguliere rap of de backpacker-stijl. Maar geen van beide scènes wilde er veel mee te maken hebben. Maar er is bewijs genoeg om het argument te ondersteunen dat grime een vorm van hiphop is. Het is een vorm van rap-gedreven straatmuziek en er is een nadruk op lyrische veldslagen en een erkende invloed van Amerikaanse rap (Amerikaanse hip- hop beats doken op op veel mixtapes tijdens het begin van grime). Tot op de dag van vandaag blijft grime de meest onderscheidende bijdrage van de ontwikkeling binnen hip hop.
Dizzee Rascal – I Luv U
Horrorcore
Dit is een subgenre dat duikt in de duistere aspecten van gangsta rap, vaak met een absurde of bovennatuurlijke draai eraan gegeven. Luister bijvoorbeeld naar Geto Boys-lid Bushwick Bill's solo Phantom, of The Rapra waar overblown theatrale horror het belangrijkste verkoopargument is. Soms kan de stijl een beetje gek worden. Maar een paar horrorcore-platen zijn essentieel, met name alles van Gravediggaz, van het razende debuut nigg*mortis tot het geluid van rapper Too Poetic die worstelt met zijn eigen sterfelijkheid en de harde realiteit van terminale darmkanker op hun derde en laatste album Nightmare In A-Minor .
Gravediggaz – Burn Baby Burn
Hyphy
Gegronde elektronische bouncemuziek met surrealistische humor en roekeloos plezier. Hyphy ontstond eind jaren '90 in Bay Area in Californië en het was een notoir soundtrack van 'sideshow' feestjes waarbij feestgangers 'ghost ride the whip', hun auto in neutraal zetten en hem laten rollen terwijl ze naar buiten klimmen om op het dak te dansen.
De naam is een afkorting voor 'hyperactive' en werd bedacht door Keak Da Sneak in 1994. Hoewel het genre pas echt muzikaal tot stand kwam toen veteraan Mac Dre zichzelf opnieuw uitvond als Thizzelle Washington en de wereld introduceerde met een serie van 10 albums tussen 1997 en zijn dood in 2004. Hyphy brak door op een wereldwijde schaal in 2006 met hits van E-40, The Federation, Too $hort, Mistah FAB en anderen om snel daarna te verdwijnen.
Tegenwoordig leeft zijn geest voort in de producties van DJ Mustard en een nieuwe generatie Bay Area-talenten, van Kamaiyah tot SOB X RBE.
Mac Dre – Feeling Myself
Jazz rap
Bijna 30 jaar later hoort het definitieve jazz rap-beeld nog steeds bij A Tribe Called Quest, met name Q-Tip op Excursies die herinneringen ophaalden aan zijn tienerjaren. Je kunt precies horen wat zijn beats betekenden in de manier waarop Q-Tip's flow soepel over de voortstuwende contrabas snijdt, die is gemixt, gemengd en van een oud Art Blakey-album is opgenomen.
Het hielp niet dat degenen die aan de voorhoede van de jazz-rap werkten in een tijd leefde waarin jazz grotendeels als benauwd en van middelbare leeftijd, niet op die manier werd gezien. Maar vanaf het begin maakten Tribe en medereizigers van De La Soul tot Digable Planets en Guru van Gang Starr met zijn legendarische Jazzmatazz-serie een geloofwaardige aanname voor de hip-hop / jazz-fusion.
Tegenwoordig, als een nieuwe generatie jazz-artiesten met een hele nieuwe energie opduiken, is het vooruitzicht van sappige nieuwe jazz rap-fusies verleidelijk.
A Tribe Called Quest – Excursions
Latin trap
Hip hop is vanaf het begin al een wereldwijd fenomeen. Maar daardoor zijn de grenzen heel vaag en lastig op te stellen. Qua wereldwijde erkenning heeft Latin Trap, waarbij de artiesten in het Spaans rappen, Franse rap- en Duitse gangsta en Chinese rap, andere prominente regionale stijlen overtroffen met het cross-over succes van artiesten zoals de Puerto Ricaanse rapper Bad Bunny. Die genres zoals als dembow en reggaeton combineerde met Amerikaanse pop. Na samenwerkingen met 21 Savage en Nicki Minaj bezegelde hij zijn aankomst in de Noord-Amerikaanse mainstream met een samenwerking met Cardi B, zijn debuutalbum X 100pre en de onvermijdelijke smash MIA met Drake.
Bad Bunny – Caro
Old school
In het dagelijks leven haalt 'old school' herinneren en gevoelens op vanuit de jeugd van de luisteraar. In hip hop wordt old school het best begrepen als het geluid en de geest van zijn eigen jeugd. Vanaf het begin, dat was op een feestje dat DJ Kool Herc op 1520 Sedgewick in de Bronx op 11 augustus 1973, tot opgenomen klassiekers van onder andere de Sugarhill Gang, Kurtis Blow, the Treacherous Three en Afrika Bambaata.
Kurtis Blow – The Breaks
Rap rock
Technisch gezien zou je kunnen stellen dat de eerste rap-rockplaat Blondie's Rapture was. Een nummer uit de hitlijsten van een iconische new wave groep uit New York. De likes van Beastie Boys en Ice T's Body Count hebben met succes hip hop en rap samengevoegd, maar het is pas in het afgelopen decennium dat er meer natuurlijke nummers zijn ontstaan uit alle hoeken van het spectrum, van Death Grips tot de New Yorkse band Show Me The Body tot de fenomenale emo-golf.
Beastie Boys – No Sleep ’Til Brooklyn
Trap
Trap is in de laatste tien jaar enorm gestegen binnen hiphop en domineert veel popmuziek voor nu, waarbij iedereen van Chainz en Migos tot Selena Gomez en Ariana Grande het genre gebruiken.
Van origine is trap grotendeels terug te voeren naar de jaren '80 en '90 in Atlanta. Het is slang voor een huis dat wordt gebruikt om drugs te verkopen, en is ook meerdere keren terug te horen op verschillende platen, het zo ver terug als Kilo Mafia's Keep On Rolling in 1991.
Rond 2005 begon het ook muzikaal vorm te krijgen en kreeg het sub-genres. Van de meeste andere zuidelijke rapvormen tot nu toe, een glorieuze botsing van de misselijkmakende dronende intensiteit van Three 6 Mafia en DJ Screw met de onmenselijk opgewonden hi-hat ratels van Mannie Fresh en Shawty Red. Maar de opkomst van de moderne val begon echt met het werk van producer Lex Luger op het monumentale debuutalbum Flockaveli uit 2010 van Waka Flocka Flame.
Waka Flocka Flame – Hard In The Paint
UK Drill
Na de explosie van Chicago Drill, een cluster van Londense kunstenaars waaronder Stickz en Skribz (later bekend als LD van 67), kwamen ze in 2013 met hun eigen kijk op Chicago drill. In de loop van de volgende paar jaar werd de golf enorm, met acts als 67, Skengdo & AM en Headie One die een enorm publiek wisten te bereiken, terwijl de media zich in een morele paniek gedroegen met de vermeende banden van de scene met geweldmisdrijven, en de politie punitieve taken heeft uitgevoerd maatregelen om bepaalde handelingen te stoppen of te censureren.
Naast het Chicago-geluid was de UK-drill aantoonbaar geïnspireerd op de eerdere UK road rap-beweging met voorlopers zoals Giggs, K Koke of Youngs Teflon. Met recente nummers van de dance-rage van Russ die Gun Lean inspireert tot de Afro-boor van Omo Frenchie, die het geluid in nieuwe en vaak richtingen duwt, ziet de toekomst er goed uit - of op zijn minst interessant.
67 – Skengman
Gerelateerd
Een wereld van muziek ontdekken? Check onze Facebook pagina.
Volg ons op Instagram voor de muziek van morgen, vóór morgen.
